Webinaria często przyjmują postać nagrania osoby mówiącej na jakiś temat, a w tle widoczna jest prezentacja. Taki film musi spełniać wymagania dotyczące filmów, a zatem zapisane w wytycznej 1.2 WCAG 2.0. Jednak specyfika takiej formy sprawia, że trzeba przyjrzeć się takiemu medium uważniej, ponieważ ważne są też inne elementy. Zatem poniżej lista wskazówek, co zrobić by taki film był dostępny.
- Napisy dla głuchych. Ponieważ osoba prowadząca mówi zazwyczaj zdecydowanie więcej, niż jest napisane na slajdach, należy zawsze dodawać napisy dla osób głuchych. W wypadku webinariów zazwyczaj wystarczy prosta transkrypcja mowy na tekst, bo rzadko pojawiają się dźwięki jakoś szczególnie istotne dla przekazania informacji. Jeżeli pozwala na to odtwarzacz, to zawsze warto stosować napisy zamknięte, to znaczy takie, które użytkownik może włączyć i wyłączyć. Tak to działa choćby w YouTube, gdzie można to zrobić przyciskiem CC.
- Audiodeskrypcja i audiotekst. Niewidomym i słabowidzącym odbiorcom trzeba dostarczyć alternatywnie informacje prezentowane w obrazie. W opisanym na początku medium, czyli filmie z osobą prowadzącą i prezentacją, ważny jest audiotekst. Jest to audiodeskrypcja tekstu wyświetlanego w prezentacji. Prościej – lektor odczytuje informacje ze slajdów, o ile nie robi tego sama osoba prowadząca. Głos lektora powinien być wyraźnie odróżnialny od głosu osoby prowadzącej, by odbiorca miał pewność co jest podstawową ścieżką dźwiękową, a co audiodeskrypcją. Audiodeskrypcja pojawi się także w sytuacji, gdy w prezentacji pojawią się obrazy (zdjęcia, schematy, diagramy, infografiki), bo przecież niewidomy widz też powinien wiedzieć, co tam się wyświetla. Podczas nagrywania webinarium warto zadbać o przerwy w wypowiedziach osoby prowadzącej, aby znalazło się tam miejsce na audiodeskrypcję. Miłym, chociaż nie obowiązkowym elementem może być krótki opis osoby prowadzącej, na przykład “mężczyzna w średnim wieku, w białej koszuli z bordowym krawatem.”
- Kolory i czcionki. Prezentacja w tle powinna spełniać wymagania dostępności. Tekst powinien być napisany czcionką odpowiednio dużą, by nie sprawiać problemu nawet użytkownikowi oglądającemu film na czterocalowym smartfonie. Dobrą praktyką jest stosowanie czcionki bezszeryfowej oraz unikanie czcionek ozdobnych. Należy także zadbać o odpowiednio duży kontrast pomiędzy tłem i tekstem, a także o to, by tekst nie był umieszczany na wzorzystym tle lub wręcz na grafice.
- Dobra jakość dźwięku. W nagraniu należy zadbać o dobrą jakość dźwięku. Szum lub muzyka w tle nagrania mogą skutecznie utrudnić odbiór osobom z uszkodzonym słuchem. Najlepiej jest, gdy w tle nie ma innych dźwięków. Jednak jeżeli już się zdarzą, to powinny być cichsze od głosu przynajmniej o 20 decybeli.
- Klawiatura. Upewnij się, że odtwarzacz w którym wyświetlany jest film można obsłużyć za pomocą klawiatury. Czy można film uruchomić, wstrzymać, zatrzymać, przewinąć w przód i tył, włączyć i wyłączyć napisy oraz audiodeskrypcję. Nie musisz tego sprawdzać jeżeli użytkownik otrzymuje dostęp do pliku, a nie całego środowiska.
- Czas. Upewnij się, że tempo zmieniania slajdów jest odpowiednie do tempa czytania odbiorców.
- Migotanie obrazu. Unikaj migotania obrazu i rozbłysków, które mogą wywołać atak epilepsji. Jeżeli taki efekt jest absolutnie niezbędny, ostrzeż użytkownika przed jego wystąpieniem.
- Nawigacja. Jeżeli technologia na to pozwala, oznacz części filmu (rozdziały) aby użytkownik mógł łatwo do nich dotrzeć.Tak to działa w przypadku filmów DVD.
- Kontener. Upewnij się, że film można odtworzyć w najpopularniejszych systemach bez konieczności doinstalowywania paczek kodeków. Pamiętaj, że technologia Flash jest na wymarciu i prawie żadna przeglądarka już jej nie obsługuje.