Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji (MAiC) ogłosiło konkurs dotacyjny pod nazwą inicjatywy na rzecz rozwoju umiejętności programowania oraz budowania kapitału społecznego z wykorzystaniem technologii informacyjno – komunikacyjnych. Do 10 maja można ubiegać się o dotację w wysokości maksymalnie 400 tysięcy złotych na działania wymienione poniżej:
- upowszechnienie i rozwijanie zaawansowanych kompetencji cyfrowych w szczególności poprzez naukę programowania dla uczniów, w tym uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych;
- stworzenie nowych koncepcji dydaktycznych w zakresie nauki programowania oraz wsparcie na rzecz kadry, trenerów i/lub wydarzeń związanych z promocją i nauką programowania;
- stworzenie i wdrożenie innowacyjnych narzędzi podnoszenia umiejętności cyfrowych wśród osób o średnim poziomie kompetencji, w szczególności w grupie wiekowej 25- 45;
- podniesienie kompetencji cyfrowych wśród grup społecznych wymagających szczególnego wsparcia (m.in. osoby niepełnosprawne, seniorzy) z nastawieniem na ich praktyczne wykorzystanie;
- upowszechnienie postaw partycypacyjnych poprzez animowanie nowatorskich i twórczych działań z wykorzystaniem technologii informacyjno-komunikacyjnych;
- zastosowanie technologii informacyjno-komunikacyjnych (TIK) na rzecz budowy kapitału społecznego, w tym z wykorzystaniem informacji sektora publicznego.
Dla mnie jest to szczególnie interesujący konkurs i to z wielu powodów. Po pierwsze – stawiane są tam wymagania odnośnie dostępności technologii i treści, które muszą spełniać wymagania WCAG 2.0 na poziomie AA. Po drugie – zawiera komponent skierowany na podnoszenie kompetencji informatycznych wśród dzieci i dorosłych osób niepełnosprawnych. Po trzecie – wszystkie produkty powstałe w ramach projektów mają być udostępnione na otwartych licencjach, co oznacza że będziemy dysponować sporym zasobem materiałów edukacyjnych dostępnych dla wszystkich i to w podwójnym znaczeniu tego słowa.
Wyobrażam sobie kilka projektów bliskich mojemu sercu, jakie mogłyby być zrealizowane w tym konkursie. Na przykład “Kodowanie dostępności” – edukacja programistów w kierunku tworzenia dostępnych aplikacji i stron internetowych. Albo zaawansowane szkolenia informatyczne dla osób niewidomych prowadzone przez zawodowych programistów. Z jednej strony pierwsi nauczyliby się kodowania w PHP czy Pythonie, a z drugiej – drudzy dowiedzieliby się w praktyce na czym polega dostępność i niedostępność. Albo włączenie osób niepełnosprawnych we wspólne tworzenie otwartych projektów informatycznych, w zakresie dostępnym dla nich. Dla znających się na programowaniu – kodowanie, dla znających języki – tłumaczenia lokalizacyjne, dla jeszcze innych – testowanie oprogramowania. Tylko czy ktoś takie projekty napisze?