Powiększanie tekstu (WCAG 2.0 SC 1.4.4, poziom AA)

Pomimo coraz większej obecności multimediów w sieci, tekst jest nadal wiodącym medium. Wiele przeglądarek internetowych pozwala na powiększanie lub zmniejszanie czcionek użytych na stronie, najczęściej przez użycie skrótu CTRL +. Jednak nie zawsze to zadziała, co może uczynić stronę mniej dostępną.

Kryterium sukcesu 1.4.4 zobowiązuje do tworzenia treści w taki sposób, by bez użycia specjalnego oprogramowania asystującego można było powiększyć czcionki dwukrotnie. Z obowiązku tego wyłączono napisy będące ekwiwalentem informacji dźwiękowej oraz tekst umieszczany w grafice. Skorzystają z tego:

  • użytkownicy słabowidzący,
  • seniorzy,
  • użytkownicy małych wyświetlaczy.

Zalecenie to należy rozumieć tak, że użytkownik powinien mieć możliwość sterowania wielkością czcionek za pomocą mechanizmów wbudowanych w przeglądarkę. Naruszeniem zaś jest takie projektowanie strony, które blokuje możliwość regulacji. W dokumentach towarzyszących WCAG można znaleźć sugestie, by używać miar względnych zamiast bezwzględnych, którymi są na przykład punkty drukarskie. Jeżeli webmaster włoży zbyt dużo wysiłku w programowanie serwisu tak, by jego wygląd był sztywny, to może utrudnić odczyt informacji niektórym użytkownikom.

Narzędziem uzupełniającym mogą być skrypty często spotykane na stronach internetowych, które podmieniają podstawowy arkusz stylu na zmodyfikowany o mniejszych lub większych czcionkach. Najczęściej uruchamia się go przez kliknięcie na ikonkę z powiększoną lub pomniejszą literą. Trzeba jednak pamiętać, że ten mechanizm nie może zastępować podstawowego, a może go jedynie uzupełniać.

Z zalecenia wykluczono tekst umieszczany w plikach graficznych, a to z tego powodu, że powiększanie grafiki rastrowej niesie za sobą powiększanie pikseli, z których składa się obraz (pikselizacja), co może utrudnić odczyt tekstu. Warto także zwrócić uwagę, że w zaleceniu stawiany jest dodatkowy warunek, by powiększenie było możliwe bez użycia oprogramowania asystującego. Można do niego zaliczyć programy powiększające (ang. magnifiers), którymi posługują się słabowidzący użytkownicy komputerów. Są to programy, których podstawową funkcją jest powiększanie zawartości ekranu do rozmiaru, który może być odczytany przy konkretnej wadzie wzroku. Jednak programy takie nie są powszechne, a dużej części użytkoników słabowidzących w zupełności wystarcza powiększenie oferowane przez przeglądarki.